Ik trek mijn species aan
Ik trek mijn species aan gaat over het verlangen naar het begin, het sardonische genoegen van het maken en het weer kapot maken om opnieuw te beginnen, de liefde voor dichten. Hoe moet ik leven, vraagt Sasja Janssen zich af. Wie ben ik? Ben ik mijn herinneringen? In een sobere stijl die ontroert, bijt Sasja […]
Wie wij schuilen
Wie zijn wij? Kunnen wij onszelf verlaten? Zijn wij misbaar, maken wij de dienst uit, zijn wij een bijwerking van het heelal? Waar in ‘wij’ zit ‘ik’? In haar tweede bundel denkt Sasja Janssen hardop, zingt haar vragen, graaft ze uit tot de wortels en probeert in woorden de grenzen van identiteit uit. De pers: […]
Wij snijden onze beweging
Soms zijn wij misbaar meestal nemen we de voordeur vaker de achterom wij dringen ons niet aan de mensen op, liever als een dief meestal zijn wij ergens anders, hoeveel tijd er overblijft voor soms berekenen wij niet wij staan graag op de uitkijk zonder daden toch zijn wij onmisbaar, ook als er een man […]
Papaver somniferum
Dichtgevouwen halve manen jongemeisjesrood dun servetpapier om een zwarte vulva, je wil in haar slapen, geef maar toe, anders ben je niet Jij hebt vroeger ook je knieën in het grind laten vallen, met katjes gevoetbald, te vaak tegels geteld waardoor ze sleten? We noemen geen man geen paard Ze zal het niet weten, open […]
Papaver
Alleen op het eerste gezicht is de poëzie van Sasja Janssen vrolijk en bont als een veld vol bloemen. Want wie beter kijkt, ontdekt al snel hoe vervreemdend de beelden zijn die ze gebruikt, hoe donker de wolken boven haar landschappen, hoe gedempt het licht in haar huiskamers. Alsof zich alles voorbereidt op het definitieve. […]
Teresa zegt
Teresa Koppe weet niet hoe ze gewond is geraakt. Ze weet niet waar ze zich bevindt. Al vertellend probeert ze de gaten in haar geheugen te dichten, daarbij op de huid gezeten door Quinten- maar wie is die Quinten eigenlijk? Ze herinnert zich wel hoe ze voor de tweede keer door Sven, aan wie ze […]
De kamerling
Na de dood van zijn vader wordt de zeventienjarige Alexander Z. door zijn leraar Nederlands in huis opgenomen. Ondergebracht in de bibliotheek wacht hij de uitslag van zijn eindexamen af. Daar, in het vacuüm van de tijd, krijgt hij de gewichtige opdracht voor de boeken en het huishouden te zorgen. Van uur tot uur houdt […]
Cello Biënnale Amsterdam 2014
Hier is het – een gedicht voor de Cello Biënnale Amsterdam 2014. Het gedicht is opgenomen in de bundel Cello, tien gedichten, uitgave ter gelegenheid van het tienjarig jubileum van de Cello Biënnale Amsterdam. Hier is het is geschreven bij een Suite voor solo cello no. 1, opus 72, canto primo, Sostenuto e largamente, van Benjamin […]
Jezus (1)
